ني ني در هفته 17

سلام ني ني 16 هفته و 6 روزه ي من .

يه خبر خيلي خوب دارم برات. امروز هفتمين سالگرد يكي شدن من و بابا اميده.

اون روز كه پيمان عشقمونو بستيم هيچ وقت فكر نمي كردم درست 7 سال بعدش صداي قلب دومين بچمو مي شنوم.

عزيزم امروز رفتم پيش خانوم دكتر و بعد معاينه هاي لازم صداي قبلتو واسم گذاشت. واييييييييي كه چقدر اون لحظه واسم شيرين و دوست داشتني بود.

همين جور كه لبخند رو لبم بود صداي قلبتو ضبط كردم كه بابا اميد و آوينا هم گوش بدن.

راستي چهار شنبه هفته پيش رفتم  سونو گرافي. بابا اميد سركار بود و نتونست بياد.

خدا رو شكر همه چيز نرمال بود. مرسي كه اينقدر قوي و روبراه هستي.

با خواهش زياد از دكتر بالاخره تونستم ببينمت.

چقدر كوچولو و ناز بودي و داشتي تكون مي خوردي. اما آقاي دكتر هر كاري كرد موفق نشد جنسيتتو بفهمه.

منم كنجكاو كه بدونم شما دخملي يا پسمل؟؟؟؟؟؟؟

بالاخره امروز از دكتر خواهش كردم كه اگه ميشه يه سونوي ديگه واسم بنويسه . اونم قبول كرد و واسم نوشت كه يه ماه ديگه برم.

جواب سونو در ادامه مطلب (متاسفانه عكس ني ني جونمو واسم نذاشتن)